Dankwoord Nobelprijs

Ik heb het woord op moeten zoeken in het woordenboek, maar ik kan u nu dan toch vertellen dat ik mij nederig voel nu ik hier zo voor u sta. Nooit had ik gedacht dat ik al op 37-jarige leeftijd de Nobelprijs voor de vrede zou mogen ontvangen. De Nobelprijs voor de literatuur was een reële optie, maar die ging naar een Chinees, dus zal ik wel een jaar moeten wachten ben ik bang.

Als ik mensen moet bedanken dan wil ik in eerste instantie toch mijn speciale dankbetuiging richten aan de inwoners van Griekenland. Griekenland heeft het werk van de Europese Unie en mijn specifieke rol als burger daarbinnen weer op de kaart gezet. Griekenland heeft hier duiding aan gegeven en ons als burger weer mondig gemaakt. Hiervoor mijn grote dank. Als Griekenland er niet geweest was, dan had ik waarschijnlijk pas volgend jaar de Nobelprijs voor de literatuur gekregen en dan was de Nobelprijs voor de vrede nog ver weg geweest. Dus nogmaals mijn grote dank.

 

Natuurlijk wil ik ook mijn vrouw bedanken omdat ze mij altijd heeft gesteund. Daarnaast wil ik mijn ouders bedanken omdat ik op dit continent ben geboren en opgegroeid. Ik wil mijn vrienden en familie bedanken, mijn manager en niet te vergeten mijn buren, omdat ze me niet hebben weggejaagd. Ook wil ik mijn mede-Europeanen bedanken omdat ze al decennia lang bijna geen oorlog meer maken.

Het is voor mij als burger van de Europese Unie een grote eer om deze prijs in ontvangst te mogen nemen en laat mij iedereen en alles aanmoedigen om verder te gaan als een grote gemeenschap. Samen zijn we één en samen staan we sterk. De wereld is meer dan jij. De wereld is ook de mensen en de landen om je heen en laat ons daar ook de verantwoordelijkheid voor dragen. Zo houden we oorlogen buiten de deur en zorgen we voor een grotere mate van veiligheid. Het scheelt mij trouwens ook gigantische wachttijden bij de Duitse grens.

 

Tot slot wil ik van de gelegenheid gebruik maken om de groeten te doen aan de buurvrouw en tante Johanna, van harte gefeliciteerd met uw 78^e verjaardag en oh ja, oom Harry, ik hoop dat u snel hersteld van uw heupoperatie. De volgende keer even nadenken voordat u op ski’s van de trap af gaat.

Nobelprijs Comité bedankt, EUROPA bedankt JOEHOE FEESTJE

Save the Sint

Buenos dias is goedemorgen, buenas noches is goedenacht. Llorar dat is huilen, Reir dat is een lach. Deze 2 regels waren de eerste 2 zinnen van het Spanjelied van Bassie en Adriaan. De clown en de acrobaat brachten mij en alle andere Nederlandse kinderen op een geweldige manier kennis bij over de Spaanse cultuur. Wij leerden over de paella, chuppa-chup en sol, dat is de zon. Wat Bassie en Adriaan ons vergaten te leren was dat Spanjaarden financieel onbetrouwbaar zijn en dus investeerden wij zonder enig bezwaar in vliegvelden die nooit werden gebruikt, wintersportgebieden op plekken waar het nooit vroor en Portugese voetballers en trainers in Madrileense dienst.

Zelfs tijdens de afgelopen verkiezingen hoorde je bijna niemand over al deze weggegooide miljarden. De focus tijdens de verkiezingen lag op de Grieken. Grieken die op hun 50^e met pensioen gaan en 4 uur per dag werken. Met een dergelijke werkethiek hoef je niet eens bang te zijn voor tegenargumenten, dus Griekenland was een gemakkelijk slachtoffer. Spanje was een heel ander verhaal. Sinterklaas als bekendste inwoner van Spanje is al honderden jaren oud en werkt nog steeds keihard. Hij moet tegenwoordig zelfs alles alleen doen. Hij heeft onlangs namelijk noodgedwongen al zijn knechten moeten ontslaan omdat de maatschappij tegenwoordig taalkundig politiek correct is geworden. Hierdoor werd een negerzoen een zoen en zwarte Piet werkloos.

Onze verkiezingen waren nog maar net geweest of Griekenland bleek niet de grootste schooier te zijn. Spanje bleek het meest behoeftig. Op zich is dat natuurlijk geen groot probleem, want Paella kunnen we zelf ook wel maken. Het grootste probleem zit hem echt in Sinterklaas. Sinds jaar en dag woont en bankiert Sinterklaas in Spanje en ik wil natuurlijk wel een cadeautje krijgen op 5 december. Om de cadeautjes van mij en miljoenen andere kinderen veilig te stellen vind ik dan ook dat Spanje gered moet worden. Als we Spanje redden, dan is de bank van Sinterklaas gered en worden onze cadeautjes betaald. Die cadeautjes koopt de Sint ongetwijfeld in Nederland. Zo helpt het Europese Noodfonds Sinterklaas en Sinterklaas stimuleert de Nederlandse economie.

Om die cadeautjes te kopen heeft Sinterklaas wel hulp nodig, dus ik stel voor dat we zwarte Piet in ere herstellen. Sinterklaas kan tenslotte niet alles alleen. Hij is al oud en hoewel we best kunnen snijden in de ouderenzorg, moeten we natuurlijk niet overdrijven. Als we Spanje dan toch aan het infuus leggen en zwarte Piet zijn baan teruggeven en ondertussen de ouderenzorg reorganiseren, dan kunnen we vast ook wel wat doen aan die vermaledijde zoenen. Die mogen van mij wel weer anders heten. Mag ik dan ook voorstellen om de hele discussie over Kuifje in Afrika gewoon over te slaan. Ik ben namelijk niet zozeer bang voor de discussie, maar ik vrees de scheldkanonnade van kapitein Haddock. Daarbij vergeleken is een lening van 60 miljard slechts een ectoplastisch bijproduct.