Het kleine huisje in de vallei

Heeft u "het kleine huisje op de prairie" wel eens gekeken? Keek u dan vanwege de moralistische boodschap, het goede verhaal of de schitterende landschappen? Ik keek vaak vanwege Nels Oleson. De welhaast stoïcijnse manier waarop deze man zijn leven en zijn huwelijk onderging is bewonderenswaardig of belachelijk te noemen. De keus laat ik aan u. In mijn optiek waren de Ingalls maar beeldvulling en lag de eigenlijke boodschap in de beproevingen van Nels.

 

 

Vandaag heb ik het gevoel dat ik zelf beeldvulling ben geworden. Vanaf het terras van mijn "gite rural" kijk ik uit over een schitterende vallei. Een vallei waar het kleine huisje zo zou hebben kunnen staan. Een vallei waar mijn kleine huisje ook daadwerkelijk staat. Elk moment verwacht ik hier Laura Ingalls, terwijl ze mijn uitzicht binnenrent en begint te raaskallen over haar “pa”.

En als Laura hier mijn uitzicht binnenrent, dan rent ze niet op Nike’s. Dan heeft ze haar mooie halfhoge zwarte leren “one size fits all” Dr. Martens uit 1883 aan. Op geen enkele manier merk je hier dat de 20e eeuw al begonnen is. Als je iemand hier verteld dat de 20e eeuw al is afgelopen word je waarschijnlijk keihard uitgelachen. Er is geen schoorsteen of hoogspanningsleiding die het uitzicht verpest. Hier bestaan slechts gras, bomen, lucht en koeien.

Deze vallei is te perfect om echt onder woorden te kunnen brengen. Ik heb het net al even geprobeerd, maar het volgende voorbeeld maakt het echt heel duidelijk. De vallei die ik hier continu beschrijf ligt in België. Om preciezer te zijn bevindt het zich in Wallonië. Van Walen is alom bekend dat ze weigeren om Nederlands te praten, laat staan dat ze het kunnen. Maar elke Waal die deze vallei in gaat praat om onbegrijpelijke redenen Nederlands. Ze kunnen er niets aan doen. Ze kunnen het niet helpen. Als de plaatselijke Laura Ingalls op je af komt rennen en je groet, zegt ze nog wel "bonjour", zodat je wel het vakantiegevoel krijgt. Maar als je haar wat vraagt, ratelt ze niet in onbegrijpelijk Frans, zodat je af en toe eens een woordje verstaat. Nee, het ABN vloeit in heerlijke stromen uit haar mond. Zo perfect is deze vallei.
 
Er moet een reden zijn dat ik hier mag zijn. Je belandt niet door toeval in deze vallei. Deze vallei moet je verdienen. Ik heb nog geen flauw vermoeden wat ik heb gedaan of moet doen om dit te verdienen. Er is echter een ding dat ik zeker weet. Als Nels Oleson voorbij komt, mag hij bij mij zijn hart uitstorten. En als hij daarbij schuttingtaal gebruikt, dan begrijp ik dat. Als hij mijn wijnvoorraad opdrinkt, dan begrijp ik dat. Charles Ingalls kan een puntje zuigen aan mijn begrip. Er is echter een dingetje dat ik nooit zal begrijpen. Ik zal nooit begrijpen wat Nels nu eigenlijk in mijn vallei doet.