Spagaat vind ik niet leuk

Via Facebook kreeg ik een foto onder ogen. Het was een foto van een hond die door het ijs was gezakt. De hond wachtte tot het gered zou worden. Je zag de vermoeidheid en gelatenheid in de ogen van de hond. Eigenlijk geloofde het beestje niet meer in een goede afloop en dat grijpt mij dan aan. Ik heb te doen met het dier, maar ik ben slechts een anonieme toeschouwer. Op dit soort momenten mis je binnen Facebook dan toch de mogelijkheid “vind ik niet leuk”.
 

Uitgaande van de reacties op Facebook ben ik dan een van de weinigen, want bijna 1.000.000 mensen vonden de foto leuk. Normaal gesproken denk je dan dat deze mensen een persoonlijkheidsstoornis hebben. Het zou niet raar geweest zijn als we een Excel bestand aan gingen leggen van deze miljoen mensen, zodat we toekomstige psychopaten sneller in beeld hebben. Maar in dit geval lag het toch wat genuanceerder.

De nuance zat hem in de begeleidende tekst bij de foto van de hond. De hond die langzamerhand bezig was te verdrinken. Deze tekst bevatte niet een omschrijving van de foto, zoals “hond in wak” of soortgelijke bewoordingen. In plaats daarvan stond er de volgende tekst  “Like if you would save him! Ignore if you don’t care!” met een overbodig gebruik van hoofdletters. Deze tekst vond ik getuigen van een groot zwart-wit gevoel. Persoonlijk zou ik de hond zeker redden als ik dat kon. Ik kan de hond echter niet redden door de foto leuk te vinden. Daarmee zou ik meedoen aan een populariteitswedstrijd en dat wil ik niet. Dat houdt echter niet in dat het mij niets doet. Die illusie werd echter wel gewekt en daarmee bevond ik mij in een onmogelijke spagaat.

Onmiddellijk moest ik aan een andere onmogelijke spagaat denken. Een vergelijking die eigenlijk dusdanig mank gaat dat ik u hem niet wil onthouden. De volgende woorden weerklonken namelijk door mijn hoofd  “If you’re not with us, you’re against us”. Neutraliteit was niet mogelijk bij George Bush jr. We moesten blindelings in de pas gaan lopen en als we ons niet conformeerden, dan waren we de vijand. “Like if you’re with us! Ignore and face the consequences!

Eigenlijk wilde ik niet blindelings in de pas lopen. Ik ben wel landgericht, maar niet landgezwicht, maar George jr. liet mij weinig keus. Hij gooide mij in een spagaat waarbij ik of een terrorist werd of een ja-knikker was. Ik had het liever iets genuanceerder gezien. Natuurlijk vond en vind ik het vreselijk wat de Verenigde Staten is overkomen, maar dat wil niet zeggen dat ik elke maatregel die hun regering neemt blindelings ga steunen. Dat houdt echter niet in dat ik tegen het Amerikaanse volk ben. Ik heb gewoon af en toe een iets andere mening en zoveel meningen, zoveel smaken koffie en zoveel huisdieren. Niemand die dat beter zal begrijpen dan een Amerikaan.

Ik heb trouwens geen idee of het ultieme huisdier, de hond uit de foto, het overleefd heeft. Het lijkt mij wel, want bijna 1 miljoen mensen wilden het dier redden of ze waren in ieder geval chantabel genoeg. In het meest negatieve geval vonden ze de foto echt leuk, maar daar zullen we waarschijnlijk nooit achter komen. En als we daar achterkomen, dan is het waarschijnlijk te laat, want terroristen en psychopaten houden zich niet aan regeltjes.

Bij de hond wist ik het niet zeker, maar ik twijfel er niet aan of de Amerikaan zal deze hele War on terror wel overleven. Het “land of the brave and home of the free” sterft in mijn ogen echter een langzame dood, want in ruil voor de vrijheid wordt de vrijheid overboord gegooid. Ik vind dat ze gered moeten worden, dus “like if you would save them, ignore if you don’t care!”