Tijdens een van mijn bezoeken aan Duitsland lag ik een keer op mijn hotelkamer van hotel Bismarckhohe in tecklenburg naar de televisie te kijken. Ik was aan het zappen tussen Bob Ross met zijn happy trees en phtalo blue en een documentaire over de Amerikaanse schrijver T.C. Boyle.
Op een bepaald moment werd ik geraakt door de documentaire. Of het nu de schitterende Noord-Amerikaanse huizen waren in hun lommerrijke omgeving met hun geasfalteerde opritten omzoomd met gekapte berkenstammetjes of het waren de treffende uitspraken van T.C. Boyle. Wat het ook was, ik bleef kijken en ik luisterde ademloos terwijl hij waarheden verkondigde zoals "schoenen en auto's mogen alleen maar rood zijn" en "Duitsers hebben nooit sex, alleen om zich voort te planten".
Ik weet nog dat ik dacht "deze man heeft de wijsheid in pacht, hij weet verdomme waar Abraham de mosterd haalt" en van opwinding begon ik in mijn hoofd al met een piepstemmetje te praten. Waarom een piepstemmetje vraagt u zich af? De heer Boyle gebruikte bij meerdere gelegenheden een geknepen stemmetje en deze man was mijn voorbeeld. Ik moest en zou mij aan hem spiegelen. Ik zou ook gaan schrijven, ik heb namelijk ook verhalen te vertellen. De mensen zullen mij lezen en genieten. Alleen niet als het aan T.C.Boyle ligt, want volgens mijn afgod kun je alleen schrijven als je rijke ouders hebt, dan ben je namelijk verzekerd van een getroubleerde jeugd.
Deze uitspraak heeft mij jaren weerhouden te gaan schrijven, want ik had geen rijke ouders. Mijn voorland was een middenklasse gezin, wij gingen elk jaar in de zomervakantie met de caravan achter de volvo stationwagen op pad. Volgens T.C. heb ik het recht dus niet om getroubleerd te zijn. Wie geeft T.C. Boyle echter het recht om te stellen dat alleen kinderen van rijke ouders getroubleerd kunnen zijn! Ik heb wellicht het recht niet, maar ik ben een vat vol problemen! T.C. Boyle kan de boom in. De wereld zal nog van mij horen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten